Monday 31 May 2010

Femra është e krijuar për dëfrim!

Edhe pse me burrin kam marrëdhënie të shkëlqyeshme, një dreq më kishte hyrë në tru, duke mi ngacmuar për ditë e më tepër ndjenjat dhe dëshirat seksuale. Krejt fajin e kishte një vajzë e pashme, të cilën e takuam në parkun e qytetit, gjatë një shëtitje që bëra me burrin.
Rastësisht ma tërhoqi shikimin gjoksi i saj, përderisa ishte ulur në një karrige fillikat vetëm. Ajo sikur priste dikë, por që në mua u ngjallë një kërshëri që t’i shkëmbeja ca fjalë me të, vetëm sa për ta parë më afër. Burrit tim, Bujarit, i thash të shkonte në një shitore që të merrte ca pije, ndërkohë që unë do ta prisja aty në park, sepse sandalet me taka të larta mi vrisnin këmbët. Ai pa kundërshtuar iku drejt shitores, e cila ishte përballë parkut.
- Përshëndetje bukuroshe – iu drejtova vajzës.
Ajo, pasi më shikoi paksa me habi, u buzëqesh dhe ma ktheu përshëndetjen. U ula pranë saj dhe fillova të flas lirshëm, sepse ishim femra dhe isha e bindur që nuk do të shkaktoja ndonjë skandal.
- A jemi parë ne më parë... A njihemi ne? – më pyeti vajza me një zë melankolik, sa që më shkriu të tërën.
- Jo... Vërtetë, nuk njihemi, por të pashë që je vetëm dhe t’u afrova – i thash, pa e hequr buzëqeshjen nga fytyra, të cilën e kam armën më të fortë për ta rrëmbyer çdo mashkull.
Pasi shkëmbyem ca fjalë, ia mbërriti Bujari dhe, pasi e përshëndeti edhe ai atë bukuroshe, u ul pranë meje. Ndenjëm edhe pak dhe unë e luta burrin që të na fotografoj me atë vajzën.
- Besoj se nuk ke gjë kundër ë ? – e pyeta atë, edhe pse e dija se ajo nuk do të kundërshtonte, sepse ishte vajzë e butë sikur pëllumbeshë.
- Jo, jo... Assesi – u përgjigj, duke ma qitur krahun qafës për ta marrë pozicionin, sikur të njiheshim shumë kohë.
Përkëdhelja e saj më rrëqethi trupin, gjë që më shtyri ta lodh burrin duke na fotografuar, vetëm që të përkëdhelesha sa më shumë. Herë e shtrëngoja atë engjëllushë për beli, e herë ajo mua. Herë e përqafoja, e herë ajo mua. Të gjitha këto veprime më eksituan, derisa ndjeva që isha lagur qull midis këmbëve.
Në përfundim, vajza më kërkoi që t’ia dërgoj fotografitë me e-mail, të cilin ma shkroi në një copëz letre. Me kënaqësi mora atë letër dhe u ndamë, gjithnjë duke shpresuar se do ta shtija në dorë atë femër të re, e cila nuk kishte më shumë se 20 vjet.
Në shëtitje e sipër, mendja më rrinte tek ajo. Eksitohesha duke imagjinuar se si do ja thithja gjinjtë e njomë dhe ajo të më ledhatonte mua, përderisa të ishim me veshje të brendshme seksi. Isha shumë e lodhur nga mendimet, derisa doja që edhe burrit t’i thosha se dëshiroj të provoj diçka te re. Fillova t’i flasë për atë vajzë, duke i thënë se ishte fantastike.
- Ahhh... Pse nuk jam mashkull?! – i thash Bujarit, i cili me habi më pyeti se pse e dëshiroja këtë.
I thash se imagjinoj që është diçka fantastike të përkëdheleshe me vajzat, t’iu hipje sipër dhe të bëje dashuri me to, duke u ngulitur thellë në trupin e tyre.
- T’i je iluzioniste... Unë mendoja se më shumë kënaqeni ju që jeni femra dhe që mashkulli sillet rreth trupit tuaj, sikur rreth një diçkaje të shenjtë – ma ktheu burri.
Qeshëm bashkë, por që e ndjeja se më mungonte diçka. Nuk e di pse më sillej nëpër kokë çasti kur u ndamë dhe unë e putha atë vajzë fare pranë buzëve, ku ndjeva butësi dhe ngrohtësi. Por, këtë ndjenjë nuk mundja t’ia tregoja burrit, nga droja se do të më gjykonte keq. Tek ajo vajza më rrinte mendja për çdo ditë, sepse nuk e shihja as në mesinxher, edhe pse e regjistrova sapo arritëm në shtëpi.
Një ditë, kur unë mendoja se nuk do ta takoja më kurrë atë vajzë, ndërkohë që burri ishte në punë, papritmas Vjollca, vajza që ma turbulloi mendjen, u fut në mesinxher. Menjëherë iu paraqita, gjoja se duhej t’ia jepja fotografitë.
- Ooooooo... përshëndetje zonjë. Po ku jeni që nuk po ju shoh online – më pyeti Vjollca.
U stepa nga emocionet, por që isha e vetëdijshme se duhej të tregoja maturi gjatë shprehjeve.
- Edhe unë të kam pritur të kontaktojmë, sa herë që hyja në mesinxher, por nuk të shihja – i thash.
Vjollca menjëherë më “ledhatoi” me komplimente, duke më thënë se jam zonjë e vërtetë dhe shumë tërheqëse dhe se burri im duhej të ndihej krenar që më ka për grua.
Eh... Këtu ma hapi rrugën që t’i shpalosja më lirë ndjenjat e mia ndaj saj. I thash se më ka pëlqyer aq shumë, sa që nuk e bej as gjumin rehat, nuk mund ta largoj nga mendja dhe se e imagjinoj ta kem pranë.
- Ooooooo... po ju qenkeni dashuruar në mua zonjë! Si është e mundur që të ndiheni ashtu ndaj meje?! – më shkroi në vazhdim përmes mesinxherit bukuroshja e ëndrrave të mia të krisura.
Ajo kërkonte që t’i tregoja edhe detajet se si e imagjinoja, gjë që u mundova të mos e shpalosja këtë, por që ajo më luti të jem e lirë ndaj saj.
- Vjollca... Po të shprehem lirshëm, e ti mendo çfarë të duash për mua. Më quaj të krisur, budallaqe, e përdalë apo si të duash. Unë nuk do të hidhërohem në ty, por edhe më tej do të ëndërroj.
I thash troç se çka më është pikur në kokë dhe se do ta dëshiroja pikërisht atë që ta ledhatoj dhe të ndjej ngrohtësinë e saj. I thash se ëndërroj t’ia kap ata gjinj si ftonj dhe t’ia thithë, duke zbritur gjithnjë e më poshtë stomakut, për ta futur kokën midis këmbëve që t’ia lëpijë atë pidhuc të freskët dhe të njomë.
- Ohhhhh... Zonjë... të ndjej se të kam afër – mu përgjigj Vjollca, duke më lënë gojëhapur dhe shumë të gëzuar që po më kupton dhe që po e dëshiron një lojë të tillë.
Pa humbur kohë, ia dhashë numrin e telefonit dhe e caktuam një ditë për takim, bash kur burri më pat paralajmëruar se do të udhëtonte jashtë qytetit me punë zyrtare. Vjollca u pajtua me planin dhe u ndamë nga biseda në mesinxher. Unë mezi prisja atë ditë, por që përgatitesha për çdo detaj, si në trupin tim ashtu edhe për veshjen që do ta mbaja.
Të mërkurën, ditën që do të më vinte mysafirja e dëshiruar, në mëngjes e përcolla burrin në rrugëtim dhe menjëherë dola në qytet për të përzgjedhur një veshje tërheqëse që do ta mbaja atë ditë. Bëra një dush me kujdes, hoqa çdo qime të tepërt nga trupi dhe u leva me krem qumësht, për të qenë lëkura më e butë. Kah mesdita, pikërisht në kohën e caktuar, ra zilja dhe para derës u paraqit Vjollca.
- O zot... Sa e bukur që më je zemër – e prita me fjalë të ngrohta.
- Edhe ju dukeni shkëlqyeshëm... Shumë më mirë se ditën që u takuam në park – ma ktheu ajo.
Derisa i zbathte sandalet me shumë rripa, unë e shikoja trupin e saj, vërtetë të bukur. Prapanica i shkëlqente nga forma e një molle, ndërkohë që gjinjtë i vareshin sikur dy ftonj të mëdhenj. Sapo është drejtuar nga unë, e përqafova me dashurinë më të madhe, ndërsa ajo më puthi ca herë në faqe, por puthjen e fundit ma bëri në buzë.
- Ahhhhh... Sa buzë të ëmbla që ke moj xhan. Megjithëse je e tëra si mjaltë - i thash, duke u ulur në karrigen e butë, ku gjithnjë ulesha vet, sepse kisha pamjen nga dritarja.
- More ti që po më dukesh sot... As që kam paramenduar se pas atyre rrobave që kishe atë ditë në park, fshihet ky trup i mrekullueshëm – ma ktheu komplimentin vajza që dukej të ishte shumë e emancipuar për moshën që kishte.
Pasi e shërbeva me pije, u ula pranë saj dhe e ftova edhe njëherë të më përqafonte. Ajo me përqafoi fortë dhe, për çudinë time, filloi e para të më përkëdhel ngadalë dhe me shumë ëmbëlsi. Më puthi me butësi femërore në buzë, e që mu duk një fantazi e vërtetë. Ma hoqi bluzën e hollë që kisha, duke ma ledhatuar pjesën e sipërme të trupit. U largua paksa nga unë dhe u zhvesh deri në brekë. U zhvesha edhe unë deri në leckat që kisha veshur enkas për të. Mu afrua dhe filloi të mi lëpinte dhe thithte gjokset, duke mi kafshuar ngadalë majat, të cilat ishin bërë të forta si gurë. Më ledhatonte dhe më puthte aq mirë, sa që kurrë nuk e kisha përjetuar atë ndjenjë nga një mashkull. Filloi të zbresë me puthje dhe ledhatime me gjuhë poshtë barkut, duke mi puthur dhe kafshuar ngadalë pjesët e brendshme të kofshëve. Unë gjëmoja, sepse më çmendte kur filloi të ma lëpij edhe bregun e pidhit. E ndjeja gjuhën e saj gjarpërore nëpër buzët e pidhit.
- Ohhhhh, zemër... sa shumë të kam ëndërruar të ma bësh këtë – flisja e hutuar dhe e humbur nga orgazmat që nuk i kisha përjetuar më parë aq shpesh.
Kur kalova në çmenduari, e kapa për flokë dhe e solla kokën e saj afër fytyrës sime, duke iu vërsulur me puthje të mbuluara me epshin e një femre dyzetvjeçare. Tani ishte radha ime që t’i tregoj asaj lezetin e vërtetë. Fillova ta lëpija të tërën, duke më joshur ndryshimi i trupit nga ai i burrave. Ia lëpija gjokset, e që i kishte më të mëdhenj se të mitë, ndonëse ishte shumë më e re se unë. Kjo më eksitonte edhe më shumë, sepse i kishte edhe më të fortë, me maja të vockla, por të fryra si bërthama e një pjeshke.
Përkëdheljet i zbrisja gjithnjë e më poshtë, duke synuar për herë të parë në jetë lëpirjen e organit seksual të gjinisë së njëjtë. Më pëlqeu kur e pashë se poshtë ishte e lagur qull. Fillimisht ngadalë, për të vazhduar gjithnjë e më me afsh, fillova të zhytesha në pidhin e saj të njomë. Ajo filloi të përdridhej si pëllumbeshë në duart e mia që ia kisha futur nën vithe, ndërkohë që me gjuhë gjarpëroja në pidhucin e saj të vogël.
- Ahhhhh, zonjë... qenke mjeshtër për pidh... Ohhhhh... sa lezet qenka – ulërinte çupa, përderisa përjetonte orgazmat e saj vajzërore.
Më pas unë u shtrina, ndërsa ajo më kalëroi, duke mi thithur gjokset. Më ishte futur si mashkull midis këmbëve dhe i fërkonim pidhat, sikur të dëshironim të futeshim brenda, por kot. Ne ishim femra dhe kënaqeshim me trupat tanë artistik, gjithnjë duke ledhatuar lëkurën e trupit, pa asnjë qime, siç isha mësuar tek meshkujt.
Deri në mbrëmje kemi provuar pozita të llojllojshme, por që na kënaqte ajo si numri 69, sepse edhe kishim pidh në gojë, edhe gojën në pidh.
Vjollca në fund ma pranoi se kishte ëndërruar të bëj dashuri me femër, sepse ishte joshur nga filmat pornografik që kishte shikuar me shoqe, sepse ende nuk kishte të dashur. Ndërkaq unë ia pranova se kot së koti më ishte tekur që të bëj dashuri me femër dhe se ajo ishte femra e parë konkrete, të cilën e kisha dëshiruar, që kur e takova në park.
Këtë lojë e kemi përsëritur disa herë, përderisa ajo u martua me një djalë që jetonte jashtë vendit dhe iku bashkë më të, duke më lënë me shpresë se kur të kthehej për pushime, do më kërkoj, ndërsa lidhjen do ta ruajmë përmes mesinxherit.

No comments:

Post a Comment